Herbata żółta nazywana jest cesarską. Nazwa pochodzi od jej pierwotnego wykorzystywania. Początkowo była ona pita na dworze cesarskim, nie przez zwykłą ludność. Jak głosi legenda, jeśli zwykły śmiertelnik ośmieliłby się ją wypić, groziłaby mu kara śmierci. Jest to rodzaj herbaty trudno dostępnej, zarówno w Polsce jak i Europie. Herbata żółta najbardziej przypomina zieloną, ze względu na zielonkawy kolor z żółtym przebarwieniem na wewnętrznej stronie liści. Zapach jest przyjemny, dosyć intensywny, a smak lekko cierpki z nutą słodkości. Ten rodzaj jest niezwykle cennym gatunkiem dla koneserów, bywa bardzo drogi, a produkowany w małych ilościach, tylko w Chinach.

Aby herbata zachowała najlepsze właściwości, napar zalewa się wodą o temperaturze nie przekraczającej 80 stopni Celsjusza, a większą niż 70. Czas parzenia waha się w zależności od własnych preferencji, jednak średnio można go określić jako 1-3 minut. Herbatę uzyskuje się z liści poddanych procesowi lekkiej fermentacji nieenzymatycznej. Nosi on nazwę men dui i polega na regulowaniu wilgotności oraz temperatury podczas produkcji herbaty. Prawdziwą żółtą herbatę można rozpoznać po tym, że napar odbija się od porcelanowej filiżanki bladoróżową barwą.

Właściwości

Herbata żółta zawiera bardzo małą ilość kofeiny, nieprzekraczający jednego procenta. Dodatkowo, podobnie jak pozostałe herbaty, orzeźwia i relaksuje oraz wspomaga proces trawienia. Mimo działania oczyszczającego nie jest tak skuteczna jak np. herbata czerwona.